Συνάδελφε,
χωρίς αμφιβολία, το αξίωμα του Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου που την τελευταία τριετία μου εμπιστεύτηκε ο ιατρικός κόσμος της Καρδίτσας, είναι το πιο τιμητικό που υπηρέτησα στη ζωή μου. Το αν στην θητεία μου τίμησα ή όχι το αξίωμα αυτό και σε ποιο βαθμό, είναι κάτι που δεν θα κρίνω εγώ αλλά οι άλλοι, συλλογικά και ατομικά.
Με το πέρας της θητείας μου και εν όψει των εκλογών της 19ης Ιουνίου, νοιώθω την υποχρέωση να καταθέσω κάποιες σκέψεις μου.
Την τριετία που πέρασε, τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι συνάδελφοι του Διοικητικού Συμβουλίου, βαδίσαμε με βασικό οδηγό τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα και την συλλογική άποψη των μελών του συλλόγου μας και του ιατρικού κόσμου γενικότερα, ενώ σημαία της πορείας μας ήταν και θα είναι για πάντα, το κύρος και η αξιοπρέπεια του γιατρού, του κάθε γιατρού, του ελευθεροεπαγγελματία, του νοσοκομειακού, του αγροτικού, του ειδικευόμενου και του ανέργου.
Σημαία που ποτέ δεν υποστείλαμε και ούτε σκοπεύουμε να υποστείλουμε ποτέ.
Σίγουρα δεν κατορθώσαμε να υλοποιήσουμε όλα όσα είχαμε οραματιστεί και σχεδιάσει, σίγουρα όσα κάναμε ήταν λιγότερα από αυτά που θα επιθυμούσαμε όλοι μας αλλά με υπομονή και συνέπεια συνεχίσαμε και ολοκληρώσαμε τη βασική υποδομή στην οποία, με βάση την εμπειρία που αποκομίσαμε, μπορεί να στηριχτεί η μελλοντική ανάπτυξη του συλλόγου, ανάπτυξη η οποία θα απαιτήσει τη συμμετοχή όλων, εκλεγμένων και μη.
Επιπλέον, μπορούμε όλα ανεξαιρέτως τα μέλη του απερχομένου Δ.Σ, να υπερηφανευόμαστε πως κρατήσαμε ψηλά το επίπεδο της λειτουργίας του, σφυρηλατώντας ένα κλίμα αλληλοεκτίμησης και συνεργασίας χάριν του κοινού μας σκοπού, που ελπίζουμε να αποτελέσει πλέον παράδοση και καθεστώς για το Διοικητικό μας Συμβούλιο
Σήμερα, ο ιατρικός κόσμος βιώνει μαζί με τη χώρα, μία από τις δυσκολότερες περιόδους του. Η απόλυτη εφαρμογή των οικονομικών κριτηρίων στον τομέα της υγείας, με την ψήφιση του νέου νόμου και η συρρίκνωση του ΕΣΥ, υποβαθμίζουν δραματικά το επίπεδο της δημόσιας υγείας και τις εργασιακές μας σχέσεις ενώ η ανεργία, η ανασφάλεια για το μέλλον και η εξουθενωτική αναμονή για ειδικότητα, αποτελούν τον μόνιμο σύντροφο των νέων γιατρών.
Είναι σίγουρο πως στην οικονομίστικη θεώρηση, θα πρέπει ανυποχώρητα να αντιτάξουμε την απαίτηση για ποιότητα και επάρκεια των υπηρεσιών υγείας και την απόφαση για την προάσπιση της δημόσιας υγείας, ενώ παράλληλα θα πρέπει να υπερασπιστούμε τα εργασιακά μας δικαιώματα, την τιμή και την αξιοπρέπεια όλων μας, όλα αυτά που θα αποτελέσουν το διακύβευμα του άμεσου μέλλοντος, με επαπειλούμενη ζοφερή προοπτική σε βάθος χρόνου.
Οι μέρες που έρχονται, πρέπει να μας βρουν ενωμένους, με ξεκάθαρη άποψη για όσα μας αφορούν και έτοιμους να αγωνιστούμε συλλογικά και ανυποχώρητα για την υπεράσπισή της.
Η ανάδειξη στα αξιώματα του Συλλόγου μας, εκτός από τίτλος τιμής, είναι και ένα βαρύ φορτίο καθήκοντος και ευθύνης, ασυμβίβαστου αγώνα και ρήξεως με το σύστημα εάν αυτό χρειαστεί.
Συνάδελφε,
Με πλήρη συναίσθηση της ευθύνης των γραφομένων μου, δηλώνω παρών στο προσκλητήριο αυτό και θέλω να γνωρίζεις πως με κάθε θυσία, θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος της φιλίας και της εμπιστοσύνης που θα θελήσεις να μου δείξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου